A R T H U R     R İ M B A U D’Y A

Ey serazat ruhunu taşıyamayan beden,

Alıp veremediğin nedir kendi kendinle?

Senin neyine gerek alıp başını gitmen

Ruhuna elverişli olmayan iklimlere…

Aklın fikrin ateşi çalmakta gökyüzünden,

Yoksa habersiz miydin (misin) içindeki ateşten!

Başına buyrukluk mu özgürlük sana göre?

Işık’a yaklaşmışken karanlıklara dönmen

Ne kazandırdı sana uyuşukluktan başka!

Babanın giriştiği kutlu çabayı izle,

Yüceler Yücesi’nin gücünden kuşku duyma…

“Büyük ruh” olduğunu söyleyenlere kanma,

Büyük ruhlar gelmezler İblis’in oyununa,

Onlar değil mi seni yerden yere çalan da!

Bir aileyi yıkan çarpık tutkularınla

Doğrusu ya,bekleme artı puan kimseden! (herkesten!)

“Cahennem’de Bir Mevsim” geçireceğin yerde,

“Cennet’te Sonsuz Mevsim” geçirsen olmaz mıydı?

“Parıltılar” ruhunun sırsız aynası mıydı?

Ruhundaki boşluğu amaçsız gezilerle

Doldurmaya kalkışman,anlamsız işler tutman

Senin gibi soylu bir ruha yaraşır mıydı?

Ey ozan,ey erdemden uzak kalan alev ten,

Nereye gidiyorsun,geliyorsun nereden…?

“Oy dostlar,oy!Yüreğim;Bizler kardeşiz diyor (2)

Uzak dostlar,siyahlar durmayalım burada.

Gidelim!Çabuk!Eyvah!Eski toprak eriyor,

Beni yutup sizlere akıyor dalga dalga…”

“Avrupa,Amerika,Asya yerin dibine (3)

Batın.Yürüyoruz öç dolu,yakıp yıkarak

Köyleri ve kentler!Öleceğiz birlikte,

Lav kusacak volkanlar,denizler tutuşacak…”

 Tutuşmuş denizlerde,”Esrik Gemi” güvenle

Bilinmez iklimlere doğru yelken basacak,

Dümende denizlerden coşkun yüreğinle sen

Süzülecek gür akkor çiyler kirpiklerinden…

“Kasırganın kuş uçmaz enginlere attığı (4)

Ben,koyların saçları altında yitik gemi,

Bulamaz ne zırhlılar,ne Hans kadırgaları

Esrik su kemiğine dönen iskeletimi…”

“Donuk,üzgün bakışlı suların oyuncağı (5)

Ey devinimsiz kayık,yazık kollarım kısa!

Dost mavi,ya da hüzün veren sarı “gel” dese

Gelemem devşiremem artık hiçbir çiçeği…”

“Ey saçları tohumlar,kanat vuruşlarıyla (6)

Kamışların gülleri,nicedir kemirilmiş!

Yüzemiyor kayığım,zincirleri çekilmiş

Kıyısız sulardaki bilmem hangi batağa…”

Haklısın,bir ozana göre değil bu dünya,

Evreni tutuşturur o aşkı,coşkusuyla…

Susma,haykır ey öke gerçeği dobra dobra,

Yaşama sebebini öğrensin kadavralar.

Doğanın örtüsünü kaldır,görünsün gerçek,

Büyülü sözlerinle ürpersin diri ruhlar,

Kimseye benzemeyen ölümsüz,büyük yürek…

Ey,mutsuzlar gezgini,geriye getirdi mi

Kazandığın altınlar yitirdiğin şeyleri?

Yarın Yargılama’da yüreğin kızarır mı…?

_____________________________________________________

(1):A.Rimbaud-Bütün Şiirleri(Varlık Yayınları)Türkçesi:Erdoğan ALKAN

(2),(3):Dert mi Bize Yüreğim(Baş Dönmesi)şiirinden.(Sh:124)

(4): Esrik Gemi (Sh:114)den

(5)-(6): ANI IV (Sh:141)’den