HOCA NASREDDİN ‘ E

Ruhunun duruluğu,inancın ışıltısı

Vurmuş dingin göllerden güzel tebessümüne…

Tebessümü unutan,unutturulan yüzler

Kelebek inceliği,leopar öfkesiyle

Beklemekten yorulmuş,bıkkın,bezgin değiller…

Tüm köşe başlarını tutmuş makyavelistler,

Yığınlar yakalanmış korkunun kapanına.,

Sırıtışa dönüşmüş anlamlı tebessümler,

Paslı bukağısını geçirmiş boyunlara

Nadanlık,karamsarlık,bencillik,yüzeysellik,

Hasır altı edilmiş sevgiler,incelikler, (zarafetler)

Maya tutmuyor artık ne güller,ne yürekler…

Kolay elde edilen bir şey olmuş rezillik!

Hayatlar endekslenmiş paraya,gösterişe,

Saramıyor ak eller kanayan yaraları,

Açıyor, azdırıyor ödemler çıbanları…

Nice yiğitler düşmüş ün,unvan kaygısına,

Gündelik tutkuların,heveslerin peşine…

İnim inim inliyor,kıvranıyor benlikler

Büyüklük kompleksinin alev harmanlarında…(burgaçlarında)

Ahmaklar,edebsizler,hırsızlar başlarda taç,

Onurlulara utanç,onursuzlar için baç…

Ey koca bilge,senin hikmetli sözlerine

Kulak veren yok değiş şu çileli Ülke’de,

Kavruk dudaklarında buruk tebessümlerle…

Şafaklar daha diri tutuyor umutları,

Umutlar avutuyor bağrında gurubları…